Page 29 - Bizbize Dergisi Sayı 2

Bizbize Menderes 29
Filmdeki gibi siz de her şeye karşı
mısınız?

Gerçek hayatta da her şeye karşıyım
ama içimden. “Paraya karşıyım” dedim
ya, alışveriş yapamıyorum. Parayı
veriyorum, paranın üstünü alamıyorum.
Esnaf parayı alıyor. Malı veriyor
sağolsun, paranın üstünü vermiyor.
Kardeşim paranın üstünü vermedin
diyorum. “Abi sen paraya karşı değil
misin?” diyor. O kadar çok duydum ki
bunu, en sonunda şunu buldum.
Diyorum ki; “Kardeşim ben para
karşıyım da verirken karşıyım, alırken
karşı değilim.”
Doğaya Zarar Veren Tek Varlık İnsan

“Eskiden hem veterinerler hem
hayvanlar küçümsenirdi. Şimdi
veterinerler küçümsenmiyor çünkü
para kazanıyorlar. Hayvanlar
küçümsenmeye devam ediyor, çünkü
hayvanlar hala para kazanamıyor.
Kapitalist sistemde her şeyin değeri
parayla ölçülüyor. İnsanlar olarak o
kadar kibirliyiz ki, bizim dışımızdaki
tüm hayvanları, canlıları aşağılıyoruz.
Aslında hiçbir üstün özelliğimiz yok.
En iyi yüzen biz değiliz; balık. En hızlı
biz değiliz, En güçlü biz değiliz; aslan-
kaplan. Uçamıyoruz mesela.
Övündüğümüz tek özelliğimiz zeka. Mutlu olmak için nasıl bir hayat çocuklarımıza, çok müdahale
Zekamızın da dünyayı getirdiği hal yaşamak gerekiyor? ediyoruz. Bunu yapmamak lazım.
ortada. Bir söyleşide sordum, Mutluluğu tanımına baktığımızda TDK İnsan sevmediği konuda başarılı da
“Ateşböceği gibi gerimizden ateş “istenen şeyin gerçekleşmesinden olamaz, mutlu da olamaz. Biz kendi
saçsak ne olurdu” diye. Bir izleyici duyulan haz” diyor. Özneyi belirtmiyor, doğrularımızı söyleyip çocukları
dedi ki; “Enerji kaynaklarına, petrole istenen derken kimin istediği şey. Biz özgür bırakmalıyız. “Ben futbodan
gerek kalmazdı.” Dedim abla sus. yaşarken istenen bazı şeyleri yerine nefret ediyorum ama gol kralı
Ne diyorsun? Enerji kaynağı mabadımız getirmeye çalışıyoruz ama o istenen oldum” diyen bir futbolcu gördünüz
olsa, Amerika gelir, kapitalist sistem şeyler acaba kendi istediklerimiz mi? mü? Çocuklara baskı yapmayalım.
gelir bize sayaç takar, her ay başında Çocukken anne-babalarımızın, sonra Ortalama ömür 70, emeklilik yaşı
da fatura yollar. öğretmenimizin isteğini yerine 65. Zaten hayatımız çalışmakla
Önceki medeniyetleri bizlere bıraktıkları getiriyoruz. Sonra ailemizin isteklerini geçiyor. İyi para bile getirse
eserlerden tanıyoruz. Mısırlıları yerine getiriyoruz. Bir türlü kendi sevmediği bir işle ömür geçirmek
piramitlerden, Göktürkler’i isteklerimize sıra gelemiyor. “O okulda işkence olur. Çocuklarımızı
kitabelerinden tanıyoruz. Bizi neyle okuma bu okulda oku”, “O kızla seviyorsak zorlamayalım. Zaten
tanıyacaklar. Kapitalist uygarlıktan evlenme bu kızla evlen”.. Başkalarının dünya değişiyor. Gelecekte hangi
geriye ne kalacak. Pet şişeler 200 yıl, isteği bizimkisiyle örtüşmüyorsa mesleğin iyi olacağını biz bilemeyiz.
bebek bezleri doğada 400 yıl kalıyor. mutlu olamıyoruz. İnşallah herkes 10 yıl sonra bazı doktorluk
Bizden geriye bunlar kalacak. Bakıp kendi istediği hayatı yaşar. branşlarınına bile ihtiyaç
ne kadar b.ktan medeniyet diyecekler. İnsan sosyal bir varlık ama kalmayacağı söyleniyor.
Hasankeyf’te bir kadın geldi. Ben
çevremizdeki insanlar 20 kişiyi size çok kızgınım. Kızım doktor,
geçmiyor. Genetik kodlarımız; 20-22 oğlum mühendis. Bu 10 yaşındaki
kişilik kabilelere daha uygun. oğlum ise sizin filminizi seyretmiş
İnsanların arasında mutluluğu köylü olmak istiyor, çiftçi olmak
yakalamak kolay değil. Çünkü kendin istiyor.” Dedi. Herkes mühendis
olamıyorsun. doktor olursa domatesi kim
Ben de babayım. Çok karışıyoruz
yetiştirecek.